‘s Morgens nog even naar Malioboro voor de laatste aankoopjes, een frikandel speciaal eten op Prawirotaman en dan brengt mr Bambang ons naar het vliegveld. Inchecken, extra betalen voor de bagage, vliegveldtax betalen en weer enkele honderduizenden armer gaan we zitten in de vertrekhal voor domestic flights. Dat is wel weer leuk want de vliegtuigen rijden gewoon tot de voordeur en dan stap je zo in. De vlucht gaat vlekkeloos en we worden alweer snel aangeklampt voor een taxi. Wij zijn inmiddels zwaar ervaren en ik word gelijk sjagerijnig bij de belachelijke taxiprijs. Er gaat wat vanaf en we gaan opweg met een wel heel bijzondere chauffeur. Praat geen woord Engels maar lacht zich krom om wat wij zeggen. Hij zingt ook vrij luid mee bij zijn muziek en houdt vol dat hij weet waar het Manhattan hotel is. Tot we in de stad zijn. Hij vraagt mij drie keer naar het adres, belt (waarschijnlijk met iemand die wel de weg kent) voor instructies, en we vragen onderweg nog aan verschillende passanten de weg. Het verkeer in Jakarta is verschrikkelijk. Ontzettend druk maar gelukkig weten de mensen hier van een tweebaansweg een vier of vijfbaansweg te maken door het negeren van de lijnen. Onze chauffeur is daar ook goed in. Bij het hotel komen de mensen ons al tegemoet, de baggage wordt op een gouden kar geladen en deuren worden open gehouden. We zijn hopeloos underdressed.

We gaan even lunchen terwijl de kamers worden klaargemaakt en dan naar de kamers op de 29e verdieping. Mooi uitzicht op de stad en even later gaan we de stad in. Naast dit hotel is een helemaal nieuwe shoppingmall. De dames zijn er erg blij mee! Eenmaal binnen valt het toch een beetje tegen, want het is zo nieuw dat de helft van de winkels er nog niet is! Dus we lopen rond, kopen niks behalve wat snacks in de supermarkt en een cappucino bij starbucks. We eten wat in de kamer van de kinderen en char en pep maken de menukaart en doen de bediening. En zo komen we de avond weer door. ‘s Avonds voelt Marjolein zich steeds minder lekker en gaat op tijd naar bed. We gapen weer eens wat tv en ‘s nachts gaat het mis. Marjolein zit op de wc en ook de badkamervloer moet het ontgelden. Provisorische spuugbakken maak ik klaar en de handdoeken zijn niet aan te slepen! Gelukkig zitten we niet in een bus maar lekker in een 5 sterren hotel met een normaal toilet en douche……