Gisteren was de pijn in onze oren een stuk minder en gaan we op pad en de stad in. We worden afgezet voor het plaatselijke paleis en gaan na de eerste cappucino de markt op. Daar koopt Pepijn een gitaar en wij wat cadeautjes voor de mensen die ons steunen tijdens deze reis… Daarna wandelen we naar het apenbos, dat wel een beetje ver weg blijkt te zijn. Daar aangekomen zijn we ineens weer helemaal wakker want de apen zijn hier wel heel erg brutaal. We hebben wat bananen gekocht en van de schrik laten char en pep het al rap uit de handen vallen. Met enige moeite komen we door het randje van het bos en de meiden verlaten al snel het pad want de opdringerige apen wordt hen toch te veel. Pepijn en ik blijven uiteraard en gewapend met een nieuwe tros bananen gaan we weer het pad op. Het lukt ons nu om wat langer met de bananen bezig te zijn en we leren de apen van ons af te houden door terug te grommen. Dat lijkt ze wel te intimideren. De meiden lopen aan de buitenkant van het bos ons weer tegemoet…

‘s Middags halen we nog even een vis spa: de doctor fish knabbelen de dode huid van onze voeten af. Weer terug in het hotel nog even druppelen en de pijn is weer in volle hevigheid terug. Gelukkig hebben we een hele goede huisarts die in zijn weisheid had besloten voor ons allemaal antibiotica mee te geven voor het geval dat (je bijvoorbeeld oorpijn hebt) en die gaan char en ik dan maar slikken. Dat lijkt als snel te werken. ‘s Avonds eten we in een restaurant en gaan we weer op tijd naar bed. Charlotte en Marjolein hebben een discussie over het eten en voor de afleiding leer ik Charlotte wat een variabele in een rekensom is. En dat snapt ze meteen. Morgen gaan we verder met wortels en kwadraten!

Vandaag moeten we bedenken wat we na Ubud gaan doen. We kijken naar Bali en Java, even is Bromo in beeld. Een hotel dicht bij de vulkaan en dan de berg op klinkt goed maar op de een of andere manier krijgen we geen warm gevoel bij de hotels op internet. De lonely planet is ook minder enthousiast over de streek dus wat nu? Inmiddels weet Charlotte wat de stelling van Pythagoras is, de wortel van 169 en dat er getallen onder de nul bestaan….

Ik stel voor om de laatste dagen voordat we weer naar de steden gaan nog een keer naar een tropisch eiland te gaan zoals Gili Air. Daar waren we achteraf gezien wel erg kort. Marjolein is voor en in een restaurant leggen we het voor aan de kids. Fabiënne is er gelijk voor te porren. Charlotte wil hier niet weg en Pepijn wil naar de vulkaan. Hmmmm. Intussen ontdek ik een eiland hier in de buurt, dan hoeven we niet zo lang te reizen en zitten we weer lekker aan zee waar we kunnen snorkelen en duiken. Ineens willen char en pep toch naar Gili air maar Nusa Lembongan wordt het! Marjolein regelt de rit bij het toeristenbureau en Fabs en Char krijgen een henna tatoeage. Vet chill! ‘s Middags even in het hotel een hotel op het nieuwe eiland vinden en ‘s avonds gaan we weer de stad in om een balinese dans in het paleis bij te wonen. We zijn benieuwd! Eerst gaan we uit eten en dan begint de voorstelling. De anderhalf durende voorstelling had voor ons in een half uur gepropt mogen worden. Wel mooi hoor, maar veel van hetzelfde! De foto’s komen binnenkort online en de video is in de maak. U ziet en hoort het dus nog wel, dan kunt u zelf de conclusie trekken!

De dag zit er weer op en we maken ons weer klaar voor de reis morgen. Gaan we toch weer een stuk verder van Nederland vandaan…