Er is een hele week voorbij en we hebben allemaal goed geslapen. Vandaag gaan we voor het eerst serieus de stad in. Eerst ontbijten we met pannekoeken joepie! Maar er zitten bananen in. Getver. Maar goed, die groeien hier overal in het wild dus wie neemt het ze kwalijk. De kinderen hebben direct geleerd om in het engels ‘ pancakes but no bananas’ te bestellen.

We lopen samen naar de stad en worden verleid om in een betjak (ook wel helicopter genoemd) te stappen, die brengt ons naar het paleis van de sultan: Kraton. Daar aangekomen zijn we onaangenaam verrast want het is dicht! De president van Tsjechie is vandaag op bezoek. En dat wist de chauffeur vast wel maar de vogel is al gevolgen. Dus we sjokken in de hitte richting het waterpaleis, dat wel open moet zijn. Maar het dorp binnen de muren van het paleis (waar we in zitten) is er een met kleine straatjes, en nergens staat een bordje van; ‘ linksaf voor het waterpaleis’. Dus we stranden voor kledingwinkels waar we echt wel even moeten kijken….

Daar wordt ons uitgelegd dat we vooral ‘s middags naar het waterpaleis moeten, tussen 3 en 6 want dan zijn er fonteinen en hartstikke mooi. Wij geloven dat direct want deze aardige meneer is (weer) erg overuigend. Dus met de betjak maar weer naar het hotel. Beetje hangen, zwemmen, lezen en daarna weer de stad in om te lunchen. Jalan Prawirotaman 1 is the place to be voor de gemiddelde europeaan! We eten heuse pizza’s, pasta’s, baguettes enzo. Is wel lekker na die dagen met rijst! En soms smaakt het echt naar thuis. Char heeft zelfs bitterballen gegeten.

Morgen gaan we met de broeder BamBang naar zijn homestay, en we hebben inmiddels gekozen om eerst naar Bali te gaan voordat we naar Sulawesi gaan. We hebben vier nachten geboekt in de Kuta Beach Club. Ziet er op de site erg indrukwekkend uit en dan gaan we leren surfen. Dus vandaag ook de 14 uur durende bustocht daar naartoe geregeld. Wel met een grote bus nu dus we verwachten dat Fabiënne zich goed houdt, en we slapen daar ook in. Dat scheelt weer een nacht in een hotel.

‘s Middags gaan we met de betjak naar het waterpaleis en worden we gefietst door de man die gisteren een betjak regelde voor de niet-toeristen prijs. Hij blijkt zelf ook op zijn vrije zondag bij te klussen. Normal werkt hij in een apotheek en heeft twee studerende dochters. We zijn met vijf dus twee betjaks en zijn vriend leidt ons rond door het waterpaleis. Dat is wel weer heel leuk want we zien en horen veel. De sultan had bijvoorbeeld twee gote zwembaden gescheiden door een muur met een toren. 40 schoone dames mochten baden in het vrouwenbad en degene die de bloem ving die de sultan uit zijn toren naar beneden wierp mocht met de sultan in zijn prive bad zwemmen. De mazzelaar!

We leren ook dat de man die ons rondleid het niet makkelijk heeft gehad. Bij de Tsunami in 2006 en de aardbeving later heeft hij al zijn kinderen verloren en heeft twee keer een nieuw bestaan op moeten bouwen. Nu in Jogja (karta) op de fiets dus. We geven dus een dikke fooi, nu wel met het toeristentarief!

‘ s Avonds weer naar de Jalan Prawirotaman 1 om lekker europees te eten. De prijs wordt ook steeds meer europees. Nu weer naar het hotel, dit verhaal schrijven en de foto’s plaatsen en morgen worden we opgepikt door broeder Bambang en dan wacht ons een nieuw avontuur!