Vandaag gaan we een waterval bekijken (heb ik dat niet eerder gezien ergens in de Dordogne?) en snorkelen we wat, we leren dat we moeten betalen om een foto te mogen maken op Moyo. Daar gaan we snorkelen en zwemmen we in een vulkaankrater. Dat is wel bijzonder! De hele dag eten we erg vroeg voor ons doen en de zee wordt steeds heftiger. Al een aantal mensen zijn flink aan het spugen na het eten. De sfeer is niet bepaald vrolijk en we gaan met de kippen op stok en liggen er dus al vroeg in. Op de boot gaat geen lamp aan omdat de kapitein goed zicht moet hebben. De boot helt gevaarlijk over en we maken ons best wel zorgen. Pepijn en Char hebben nergens last van! Die gaan liggen en slapen als een blok. Om 9 uur ga ik vragen hoe laat we de haven in gaan en ik krijg te horen dat we helemaal de haven niet ingaan! We varen verder tot aan Komodo en gaan de hele nacht door. Nog twee uur wilde zee wordt er belooft en we hebben geen keus. We zitten letterlijk allemaal in hetzelfde schuitje. Terug naar bed word ik er ook misselijk van dus maar snel gaan liggen. Wij hebben als enig uitzicht op de indrukwekkende sterrenhemel en dat geeft enige houvast. Maar daardoor zien we ook hoe ver we overhellen! Ik heb enkele keren gedacht dat we om zouden kieperen, noodplannen waren al klaar in mijn hoofd maar dat zou echt foute boel zijn. Ik houd mezelf maar voor dat wanneer de motor het blijft doen, dan is het nog okee (Discover channel tip) en voor het eerst in vele jaren ben ik blij dat ik alle kinderen tegen me aan kan voelen. Normaal heb ik ze liever in hun eigen bed en Marjolein voor mezelf alleen natuurlijk!

En warempel, na twee lange en bange uren wordt het rustiger. Maar nog steeds stampt de boot flink, het rollen is wel goed voorbij.